zaterdag, februari 17, 2007
Reacties op de World Press Photo van het jaar
Samir Mohdad (Arab Images Foundation) blijkt niet erg gecharmeerd van de winnende foto van Spencer Platt bij World Press Photo. Hij spreekt er schande van dat het conflict in Libanon (in zijn woorden) "door de jury wordt gereduceerd tot een ironische foto" en vindt de keuze voor Platt's foto "een belediging voor alle fotojournalisten die hun leven waagden om deze oorlog vast te leggen". Mohdad wordt bijgevallen door Mark Sealy, directeur van de 'Association of Black Photographers' die de foto afdoet als een beeld uit een modereportage en nog wat extra modder gooit naar de jury die volgens hem last had van een overschot aan het mannelijk geslachtshormoon testosteron. Ook Stanley Greene (fotograaf Agence Vu) doet een duit in het zakje door te spreken van "een belediging van het Libanese volk en alle fotojournalisten". Hij vindt de winnende foto een "perverse uiting van popjournalistiek", die ook bij het filmfestival van Cannes had kunnen worden gemaakt.
De genoemde critici zijn zo te lezen niet behept met een groot gevoel voor ironie (een uitingsvorm die ze smalend afdoen als 'typisch Europees'). Naar hun mening had een winnende foto bol moeten staan van ellende (met liefst veel kinderlijkjes?) Er is duidelijk sprake van een cultuurverschil tussen hoe (blanke) westerse fotojournalisten en juryleden foto's (en die van Platt in het bijzonder) beoordelen, en de manier waarop Arabische en Afro-Amerikaanse fotojournalisten en opiniemakers tegen foto's aankijken. Uit hun gekrenkte en felle woorden valt op te maken dat zij zichzelf en de oorlogsslachtoffers miskend en niet serieus genoemen voelen. Het lijkt mij een tamelijk overtrokken en ook onterechte reactie van de genoemde personen. Smaken verschillen, en wie het ironische contrast in de winnende foto misverstaat als een minachting van de oorlogsgetroffenen en de eigen beroepsgroep van fotojournalisten doet er misschien goed aan zich ook eens in de westerse denkwereld te verdiepen, in plaats van onheuse verwijten naar de hoofden van de juryleden te slingeren. Dat krijg je ervan als mensen zichzelf te serieus nemen, subtiele ironie niet begrijpen en zichzelf snel gekwetst voelen. Een jaartje in Londen en veel thee drinken met Martin Parr is misschien een remedie.
Jurylid Jean Francois Leroy, directeur van het fotofestival van Perpignan en jurylid bij WPP, werpt de verwijten van de eerder genoemde personen verre van zich. Zijn woorden samengevat: "Ieder heeft het recht om het niet met de jury eens te zijn, maar het getuigt van weinig respect om zulke grove woorden te gebruiken en de juryleden zo ongenadig aan te vallen".
Hieronder de volledige reacties.
-
When I discovered the World Press Photo of the Year 2006, my first reaction was; “what a shame!” The more I look at this picture, the more I feel bad about the reputation of this noble institution and I ask myself: What was the motivation of the jury when they made their final choice? Is it a kind of bad taste irony?
Humanly talking, I agree that Lebanon offers very strange unrealistic situations. There is no doubt about it, this picture shows a certain reality. But resuming this deadly war in this kind of a unique picture is completely out of any common sense and ethics. It is an insult to the face of all the photojournalists risking their lives by covering this horrible war.
From a technical point of view, this picture is not well composed, it looks like any amateur photography and don’t express any kind of imaging language. It’s a first level capturing information with no emotional approach. Taking advantage of the figurants naivety to promote a satiric feeling.
I wonder what will be the opinion of those youngest people showed in this picture, especially when there faces will be published on the first pages of all the international printed supports and they will become the symbol of this nasty war around the world.
I think at the long run this photo of the year will be badly hurting the standing of the world press photo competition. Professionally talking, it is not an extraordinary photo!
Samer Mohdad
Arab Images Foundation
-
It's a simple fact that this year's winner is a fashion shoot. It clearly shows the current state of affairs with how the west has come to regard conflict. In all cases it has to reflect consumer culture. The focus of the image has nothing to do with the situation in Lebanon. It clearly is a selection that has testosterone on the agenda rather than any attempt to convey the harsh politics, no matter what side of the divides you may rest your point of view. It's not amazing to think that this kind of image wins WPP. It's clear that something about the nature of the committee is reflected through this choice.
Mark Sealy
Director of Autograph ABP.
-
Pop journalism and the shame of it .....
The winning photo is an insult not just to the Lebanese people but to the photojournalists who covered the war, it reduces our efforts to being at Cannes and the perverse attitude of pop journalism.
Stanley Greene
Photographer Agence VU
-
Tu critiques de manière très excessive le choix du jury du World Press dont j’étais l’un des jurés.
En ce qui concerne ce choix, je trouve que tu manques de respect pour les décisions d’un jury qui comportait quelques personnalités du monde de la photo (je ne parle pas de moi !) tout à fait indiscutables. Regarde notre sélection, tu verras que les événements du Liban y sont très largement représentés.
Alors je tiens à te dire que je trouve tes propos tout à fait insultants pour ce jury dont j’ai eu le privilège de faire partie.
Je ne suis pas autorisé à te dire si j’ai défendu ou non cette photo... Mais je veux que tu saches que je me sens profondément blessé par ton mail, et par ta dénégation à ce choix d’une image qui ne correspond pas à tes goûts...
Tu as parfaitement le droit de ne pas aimer cette image. Mais remettre ainsi en cause nos décisions est profondément blessant.
Sincèrement désolé.
Jean-Francois Leroy
Images-Evidence – Visa pour l’Image
De genoemde critici zijn zo te lezen niet behept met een groot gevoel voor ironie (een uitingsvorm die ze smalend afdoen als 'typisch Europees'). Naar hun mening had een winnende foto bol moeten staan van ellende (met liefst veel kinderlijkjes?) Er is duidelijk sprake van een cultuurverschil tussen hoe (blanke) westerse fotojournalisten en juryleden foto's (en die van Platt in het bijzonder) beoordelen, en de manier waarop Arabische en Afro-Amerikaanse fotojournalisten en opiniemakers tegen foto's aankijken. Uit hun gekrenkte en felle woorden valt op te maken dat zij zichzelf en de oorlogsslachtoffers miskend en niet serieus genoemen voelen. Het lijkt mij een tamelijk overtrokken en ook onterechte reactie van de genoemde personen. Smaken verschillen, en wie het ironische contrast in de winnende foto misverstaat als een minachting van de oorlogsgetroffenen en de eigen beroepsgroep van fotojournalisten doet er misschien goed aan zich ook eens in de westerse denkwereld te verdiepen, in plaats van onheuse verwijten naar de hoofden van de juryleden te slingeren. Dat krijg je ervan als mensen zichzelf te serieus nemen, subtiele ironie niet begrijpen en zichzelf snel gekwetst voelen. Een jaartje in Londen en veel thee drinken met Martin Parr is misschien een remedie.
Jurylid Jean Francois Leroy, directeur van het fotofestival van Perpignan en jurylid bij WPP, werpt de verwijten van de eerder genoemde personen verre van zich. Zijn woorden samengevat: "Ieder heeft het recht om het niet met de jury eens te zijn, maar het getuigt van weinig respect om zulke grove woorden te gebruiken en de juryleden zo ongenadig aan te vallen".
Hieronder de volledige reacties.
-
When I discovered the World Press Photo of the Year 2006, my first reaction was; “what a shame!” The more I look at this picture, the more I feel bad about the reputation of this noble institution and I ask myself: What was the motivation of the jury when they made their final choice? Is it a kind of bad taste irony?
Humanly talking, I agree that Lebanon offers very strange unrealistic situations. There is no doubt about it, this picture shows a certain reality. But resuming this deadly war in this kind of a unique picture is completely out of any common sense and ethics. It is an insult to the face of all the photojournalists risking their lives by covering this horrible war.
From a technical point of view, this picture is not well composed, it looks like any amateur photography and don’t express any kind of imaging language. It’s a first level capturing information with no emotional approach. Taking advantage of the figurants naivety to promote a satiric feeling.
I wonder what will be the opinion of those youngest people showed in this picture, especially when there faces will be published on the first pages of all the international printed supports and they will become the symbol of this nasty war around the world.
I think at the long run this photo of the year will be badly hurting the standing of the world press photo competition. Professionally talking, it is not an extraordinary photo!
Samer Mohdad
Arab Images Foundation
-
It's a simple fact that this year's winner is a fashion shoot. It clearly shows the current state of affairs with how the west has come to regard conflict. In all cases it has to reflect consumer culture. The focus of the image has nothing to do with the situation in Lebanon. It clearly is a selection that has testosterone on the agenda rather than any attempt to convey the harsh politics, no matter what side of the divides you may rest your point of view. It's not amazing to think that this kind of image wins WPP. It's clear that something about the nature of the committee is reflected through this choice.
Mark Sealy
Director of Autograph ABP.
-
Pop journalism and the shame of it .....
The winning photo is an insult not just to the Lebanese people but to the photojournalists who covered the war, it reduces our efforts to being at Cannes and the perverse attitude of pop journalism.
Stanley Greene
Photographer Agence VU
-
Tu critiques de manière très excessive le choix du jury du World Press dont j’étais l’un des jurés.
En ce qui concerne ce choix, je trouve que tu manques de respect pour les décisions d’un jury qui comportait quelques personnalités du monde de la photo (je ne parle pas de moi !) tout à fait indiscutables. Regarde notre sélection, tu verras que les événements du Liban y sont très largement représentés.
Alors je tiens à te dire que je trouve tes propos tout à fait insultants pour ce jury dont j’ai eu le privilège de faire partie.
Je ne suis pas autorisé à te dire si j’ai défendu ou non cette photo... Mais je veux que tu saches que je me sens profondément blessé par ton mail, et par ta dénégation à ce choix d’une image qui ne correspond pas à tes goûts...
Tu as parfaitement le droit de ne pas aimer cette image. Mais remettre ainsi en cause nos décisions est profondément blessant.
Sincèrement désolé.
Jean-Francois Leroy
Images-Evidence – Visa pour l’Image
Labels: World Press Photo
# posted by Jan-Edward : 18:41
|
|